قند عسل مامان و بابا

 گل قشنگ من در میان گلها...مرداد 91...موزه حیات وحش دارآباد   کیمیا وروجک مامان در پارک جمشیدیه...شهریور 91     عشق من در حال آب بازی در پارک جمشیدیه....(با گریه اوردیمش بیرون...بس که آب سرد بود اما نمیخواست بیاد بیرون....)   آماده رفتن به مهمونی...جلوی در آسانسور خونمون   سوغاتی های وروجک که باباش براش از دبی خرید و فکر کنم الان قیمتشون دو برابر شده باشه!!!!!!!!   شیرین عسل مامان در جنگل دالخانی در مسیر جنت رودبار که واقعا تکه ای از بهشته....   اولین نقاشی کیمیا ..گردی صورت و بدنش رو ما کشیدیم ...بقیه اش رو کیمیا خانوم هنرنمایی کردن... ...

این روزا از قشنگترین روزای زندگی من و باباییه عزیز دلم...مامان قربونت برم خوشگلم...نفسم...امیدم...همدمم ...همه آرزوی من ... اونقدر شیرین زبون شدی و قشنگ برامون حرف میزنی و هر روز یه چیز جدید یاد میگیری و عینا کارای ما رو تقلید میکنی که گاهی باورم نمیشه بیشتر از 2 سال و نیم از اون روزی که تو رو برای اولین بار تو بیمارستان توی بغلم گذاشتن میگذره ...باورم نمیشه که روز به روز داری قد میکشی و بزرگتر میشی....باورم نمیشه که داری واسه خودت خانومی میشی و کلی مستقل شدی و خودتم دوست داری اکثر کارا رو خودت انجام بدی و منو با اینکار غرق لذت میکنی... این روزهای پاک و معصومانه کودکانه تو برام تداعی کننده روزای کودکی خودمه و گاهی گذر زمان رو که نقش های ...

این روزا کیمیا خانوم ما هم بزرگ شده هم بامزه هم خیلی شیطون که از سر شیطنت همیشه من باید باهاش درگیر باشم و گاهی منو به مرز عصبانیت میکشونه و دیگه دست خودم نیست و یه کم جیغ و داد میکنم که بعدش خودم خیلی پشیمون میشم اما انگار این خصلت سن دخملیه که اینقدر لجباز و حرف گوش نکن بشه و سر هر چیز کوچیکی منو بیچاره کنه تا اون کارو انجام بده...از لباس پوشیدن و در اوردن بگیر تا حموم و دستشویی رفتن و بعد حموم لباس پوشیدن و مو خشک کردن و حتی خوابیدن... خلاصه این روزا حسابی با شیطنت های دخملی مشغولیم و بهتره بگم مشغولم...چرا که این بار سنگین بیشتر بر عهده منه و باباش زیاد کاری باهاش نداره ... از یه طرف دیگه هر وقت از جلوی مهد کودکی رد میشدیم کیمیا خیلی...

  عزیز دل مامان این روزا خیلی روزای خوب و قشنگی رو به یاد من و بابایی میاره...روزایی که تو به زندگیمون پا گذاشتی و حس قشنگ مامان و بابا شدن رو به ما بخشیدی عزیزم... روزایی که زود از پی هم گذشت و گذشت و شما وارد چهارمین سال زندگیت شدی و روز به روز به شیرین زبونی هات و مهربونی هات ما رو بیشتر غرق لذت میکنی...روزایی که صبح ها به عشق تو از خواب پا میشم و شباش به عشق تو به رختخواب میرم ....روزایی که دست تو دست من هر روز صبح میریم مهد کودک و شما از من جدا میشی و میری پیش دوستات ولی وقتی میام دنبالت نمیدونمی چطوری بپری تو بغلم و اگه یه لحظه سرم جایی گرم باشه گریه ات میره هوا و من باز میفهمم که این منم که آرام بخش وجود کوچولوی تو ام .....

دختر قشنگم این روزا برام بینهایت روزای زیباییه و شما مثل یه ادم بزرگ حرف میزنی و شیرین زبونی میکنی برامون و روزی نیست که من و بابا از حرفای بامزه ای که میزنی نخندیم و لذت نبریم...این روزا راجع به همه چیز نظر میدی و به حرف زدن من و بابا ایراد میگیری ...یه وقتایی بهمون اعتراض میکنی و میگی که مامان این چه حرفی بود ؟این حرفو نگو...بده یا وقتی من یه لباس نو میپوشم که برای اولین بار داری میبینیش با حالت بامزه ای میگی مامان چه قشنگه...یا موقع خرید کلی صاحب نظری و میگی این قشنگه اینو بخر مامان... یه تخم مرغ میگی تمخ خور....که من کلی کیف میکنم به قورباغه میگی قوربابه...به ساندویچ میگی سانفلی....به تخمه میگی تمخه به دستمال میگی دمسال   ...